Om De Snoes
blijft Lein
nog wel een tijdje
huilen
en
.....
Zo Snoes-loos
was in Villa Kakelbont
de balans
zoek.
Lein lijkt uiterlijk
zo'n rustig en geduldig tiep
maar dat hoofd
oh dat hoofd...
Dat wordt alleen rustig
als er een dier
liefst een kat
geaaid kan worden.
Lein kon de aaitjes niet kwijt
want
lieve kleine Lola
is lief, maar op haar rust gesteld
(lijkt Lein toch een beetje op haar..)
en loopt weg
als je haar te veel lastig valt
- ook al is het
met lieve aaitjes.
Lola
was daarbij nog
een beetje losgeslagen
zo zonder wijze kalme Snoes
om de boel in toom te houden.
....
In de drang tot spelen
(of uit frustratie)
(heb ik weer:
niet alleen
moeilijk verstaanbaar gedrag
*klik*
op mijn stage
maar ook in huis)
sloopte ze het behang
de vloerbedekking
en ook de planten moesten het ontgelden.
Oh oh...
Allebei ontheemd
en het huis te groot en te leeg.
:(
Toen
zag Lein deze twee op het web
en adopteerde
katjesdrop.
2 frumpies
beetje vlooierig en gestresst
maar ondanks dat
te knuffelig voor woorden.
Volwassen en toch jong
dus ook speels
(voor Lola).
Nu een week verder
doen ze gedrieën
Formule 1-tikkertje
(de stuntversie)
met hier en daar een kusje :)
De nieuwe kattenkinderen heten
Pippa
en
Dokus
(en nee, Lein ziet het verschil
ook nog niet altijd).
En zei ik
te knuffelig voor woorden?
Dag!
Lein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten