Ome Piet
je bent er niet
meer.
Ik wou dat dat niet rijmde
dan was het misschien ook niet zo.
Dan was het misschien ook niet zo
dat tranen
en angst weer om het hart
dat ooms en tantes huilen
en neven en nichten geen vader meer
dat je niet weet wat te zeggen
om pijn te verzachten
dat een jeugd
afbrokkelt.
Hadden we geen grapjes moeten maken
over de tweeling en wie de volgende was?
Over 10 kleine nikkertjes
en elk jaar één
geboren
dus ook dood?
M'n moeder zei:
'Wen er maar aan.'
M'n vader zei:
'Er zullen er wel meer gaan.'
Maar mag ik dan toch even
de heren en dames familieleden ooms en tantes
met klem verzoeken
dat het nu wel even genoeg is geweest
met dat gesterf?
Dank u.
Dag kolenschop-handen-oom
ik hoorde
dat je nog steeds wat te zeggen had
over spijkerbroeken met gaten :)
Sommige dingen veranderen nooit
(ik zal een jaar of 14 geweest zijn...
'Nôh, je broek is helegaar stuk'...)
Dag kolenschop-handen-oom
Bonkig en stoer
Lief en goed
Ik weet niet
wat ik anders zeggen moet.
Ik ga huilen
bij elke lelie of tulp
Misschien handig
om voorlopig even niet naar de Keukenhof te gaan...
Dag
Ome Piet.
Je bent er niet.
Maar je blijft wel.
Piet Burger
29 juli 1945 - 6 juni 2017